De teddyberen zorgen er voor dat je van ze blijft houden:
groot of klein, mooi of lelijk, nieuw of heel oud;
die blik van ze, daar kun je niet omheen. Ze beheersen je leven.
Een teddybeer is niet voor niets het meest geliefde speelgoed of verzamelobject
en wordt vaak al bij de geboorte van een kind al gegeven.
De teddybeer wordt ook voor vel doeleinden ingezet.
Denk maar eens aan de teddybeer die aan kinderen wordt gegeven door hulpverleners;
de beer biedt troost en veiligheid in zo’n situatie.
Teddyberen helpen mensen vaak om door moeilijkere perioden heen te komen.
Het gebeurt ook regelmatig dat een teddybeer, die vele jaren is weggestopt,
tevoorschijn komt en een opknap- of schoonmaakbeurt nodig heeft,
waarna zijn baasje weer helemaal gelukkig is.
Je kunt dus zeggen: “de teddybeer is een vriend voor het leven”.
Over vroeger:
Vanaf mijn 10e jaar was ik altijd al creatief bezig met het maken van
o.a. popjes en dieren van vilt, het maken van kleding voor
mijn Barbiepoppen en met haken en breien van kleertjes.
Wij hadden vroeger een echte “naaister” aan huis en met een gezin
van 12 kinderen was dat geen overbodige luxe.
Bij haar heb ik heel wat uurtjes doorgebracht.
Geweldig vond ik het, hoe zij van een jurk van mijn grote zus
een prachtige jurk voor mij maakte. Ik voelde mij er als een prinses in.
Het handwerken was destijds dus iets waar ik mee opgroeide;
het hoorde bij de opvoeding en daar ben ik nog steeds heel dankbaar voor.
De periode voordat ik mijn eerste teddybeer ging maken gaf ik workshops
en cursussen in woondecoratie en textiel verven.
Die creativiteit lag dus op een totaal ander vlak dan het maken van teddyberen.
Ik volgde nooit cursussen, maar leerde mijzelf vele technieken aan
door eindeloos te oefenen en te experimenteren.
Door er zelf achter zien te komen hoe iets gemaakt wordt
blijft mij boeien en inspireren om nieuwe technieken uit te proberen.
Zo gebeurde dit ook bij het beren maken.
Eén avond ging met mijn vriendin mee die op een cursus “teddyberen maken” zat.
Verrast was ik over wat zij maakte van een mooie kwaliteit mantelstof.
Ik ben daarna zelf aan de slag gegaan en al snel werden
er teddyberen geboren van allerlei stofjes.
Mijn cursisten zagen de beren gezellig bij elkaar zitten in de woonkamer
en vroegen mij het hen ook te leren.
Dit was het begin van “berenatelier Tierlantijntje”.
